Badania na zwierzętach są powszechną praktyką w przemyśle farmaceutycznym i w branży urządzeń medycznych. Chociaż czasami celem tych badań może być pomoc w identyfikacji potencjalnych działań niepożądanych produktów, to częściej są one wykorzystywane jako środek do testowania ich skuteczności i bezpieczeństwa dla ludzi. Nie oznacza to, że w takich sytuacjach badania na zwierzętach są zawsze konieczne lub pomocne; stosuje się je raczej w ostateczności. W sytuacji, gdy alternatywą są prawdopodobnie nieskuteczne lub wręcz szkodliwe badania kliniczne z udziałem ludzi, badania na zwierzętach mogą być uzasadnione innymi czynnikami, takimi jak: - Koszt przeprowadzenia badań klinicznych z udziałem ludzi - Czas i zasoby, które byłyby potrzebne ludziom do wzięcia udziału w badaniach na zwierzętach - Wyższe ryzyko uzyskania negatywnych wyników przez zwierzęta biorące udział w badaniach
Badania na zwierzętach to testy przeprowadzane na zwierzętach lub gatunkach innych niż ludzie. Porównanie wyników badań na zwierzętach z wynikami u ludzi nazywane jest badaniem urodynamicznym. W tego rodzaju badaniach identyfikuje się i leczy przyczyny obserwowanych efektów. Dr Schillinger opisuje trzy szerokie rodzaje badań na zwierzętach: - Badania mapujące: Jest to najczęstszy rodzaj badań na zwierzętach, stosowany w celu określenia wpływu leku lub innej substancji na określoną część ciała. - Badania farmakokinetyczne: W tym badaniu sprawdza się, jak szybko lek jest dystrybuowany i równomiernie rozprowadzany w organizmie. - Badania histopatologiczne: Jest to badanie tkanek ujawnione w badaniu mikroskopowym. - Badania toksykologiczne: Jest to badanie efektów działania na zwierzęta narażone na działanie pestycydów lub innych substancji szkodliwych.
Ponieważ badania na zwierzętach często bardzo różnią się od badań z udziałem ludzi, ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi dwoma rodzajami badań. Główna różnica polega na tym, że w badaniach klinicznych z udziałem ludzi wszystkie zwierzęta traktowane są delikatnie i bezboleśnie, natomiast w badaniach na zwierzętach są one zabijane w celu przeprowadzenia testów. Oprócz tych różnic, badania na zwierzętach są często znacznie mniej zaawansowane niż badania kliniczne z udziałem ludzi, zwłaszcza gdy są wykorzystywane do testowania leków pod kątem ich działania u dzieci lub niemowląt. W takich przypadkach dane są zasadniczo takie same, ale ze zwierzętami nie postępuje się tak ostrożnie i mogą być one traktowane z mniejszym szacunkiem.
Wiele leków jest skutecznych u jednego gatunku, a nieskutecznych lub wręcz szkodliwych u innego. Modele zwierzęce mogą być dobrym sposobem na określenie, czy dany związek działa u myszy i czy zadziała u ludzi. Nie zawsze jednak tak jest; na przykład geny, które wpływają na reakcję człowieka na lek, mogą nie nadawać się do określania wpływu danego związku na zwierzęta. Co więcej, niektóre leki wykazują mniejszą aktywność u niektórych gatunków niż u innych. Na przykład teofilina, aktywny składnik oczaru wirginijskiego, jest wysoce skutecznym środkiem przeciwko wielu rodzajom infekcji, ale jest mniej skuteczna przeciwko bakteriom wywołującym zapalenie oskrzeli i płuc.
Istnieje wiele różnych rodzajów badań na zwierzętach, a każdy z nich ma swój własny zestaw testów. Najbardziej powszechnym typem jest badanie radioimmunologiczne, w którym do pomiaru ilości radioizotopu w próbce tkanki używa się radioizotopu. Test ten opiera się na znanym stosunku między radioizotopem obecnym w ludzkiej krwi i tkankach a ilością radioizotopu obecnego u zwierząt. Najczęściej do tych badań wykorzystuje się szczury, myszy i ludzi. Innym powszechnie stosowanym typem testu jest test immunoenzymatyczny, w którym do pomiaru poziomu określonego enzymu w próbkach używa się specyficznego przeciwciała. Test ten opiera się na fakcie, że enzymy są aktywne w obecności określonych substancji, a nie w ich braku.
- Ważne jest, aby zrozumieć różnice między badaniami na zwierzętach a badaniami klinicznymi na ludziach. - Badania na zwierzętach mają kilka ważnych zalet: są tańsze niż badania kliniczne z udziałem ludzi, można je przeprowadzić szybko i dostarczają przydatnych informacji o badanej chorobie lub stanie. - W badaniach na zwierzętach mogą być przedstawiane wyniki negatywne, które są trudne lub niemożliwe do zinterpretowania w środowisku naukowym. - Ogólnie rzecz biorąc, należy pamiętać, że badania na zwierzętach nie zawsze są konieczne lub przydatne. W sytuacjach, w których rozwiązanie alternatywne prawdopodobnie okaże się nieskuteczne lub nawet szkodliwe, badania na zwierzętach mogą być uzasadnione innymi czynnikami, takimi jak: koszt przeprowadzenia badań klinicznych z udziałem ludzi, czas i zasoby, które byłyby potrzebne ludziom do wzięcia udziału w badaniach na zwierzętach, wyższe ryzyko uzyskania negatywnych wyników przez zwierzęta biorące udział w badaniach.
Istnieje wiele różnych rodzajów badań na zwierzętach, a każdy z nich ma swój własny zestaw testów. Najbardziej rozpowszechnionym typem jest badanie radioimmunologiczne, w którym do pomiaru ilości radioizotopu w próbce tkanki używa się radioizotopu. Test ten opiera się na znanym stosunku między radioizotopem obecnym w ludzkiej krwi i tkankach a ilością radioizotopu obecnego u zwierząt. Najczęściej w badaniach tych wykorzystuje się szczury, myszy lub ludzi. Innym popularnym typem testu jest test immunoenzymatyczny, w którym do pomiaru stężenia określonego enzymu w próbkach używa się specyficznego przeciwciała. Test ten opiera się na fakcie, że enzymy są aktywne w obecności określonych substancji, a nie w ich braku.
Istnieje wiele rodzajów badań na zwierzętach, a każdy z nich ma inne wymagania i korzyści. Najbardziej powszechnym typem badań jest badanie organotypowe, które obejmuje infekcje skórne, trzewne i dróg oddechowych, infekcje wewnątrzbrzuszne, choroby płuc, a także inne choroby i zaburzenia metaboliczne. Do gatunków często wykorzystywanych w badaniach organotypowych należą: - Małpa: Wykorzystywana w badaniach podstawowych i klinicznych, ale nie tak powszechnie stosowana w Stanach Zjednoczonych. - Szczur: Używany w badaniach podstawowych
